29-11-2022
Na een hele lange tijd zijn we daar dan weer met een vijfde blog. Zoals de meesten van jullie al hebben kunnen volgen in augustus, ging het ineens snel bergafwaarts met Ziggy en zijn wij offline gegaan. Ik merk dat er veel gevoel bij komt kijken om je reis te delen met iedereen en voor ons was het op dat moment gewoon even helemaal klaar.
Wij hebben onze Ziggy helaas moeten laten gaan in Schotland. Het doet nog steeds erg veel pijn om hieraan te denken en er dus nu ook over te moeten schrijven. ‘Vrolijk en zorgeloos’ een blog schrijven had ik dus even totaal geen zin in die tijd. Ik hoop dat jullie dit allemaal kunnen begrijpen.
Nog steeds is het erg moeilijk en confronterend. Daar waar wij onze reis voorbereidde met Ziggy, is het nu zonder Ziggy. Verschillende reisdoelen en gebieden had ik uitgekozen om te bezoeken met het idee dat Ziggy dat helemaal fantastisch zou vinden. Nu lopen wij daar alleen, zonder Ziggy. Wij missen hem zo vreselijk erg. Dat gevoel is gewoon niet te beschrijven. Ik ga ervan uit dat dit gevoel voorlopig ook nog wel zal blijven. Vergeten zullen wij hem in ieder geval nooit!
Wij hebben besloten om onze reis om te draaien dus wij zijn begonnen in Frankrijk! Wij rijden langs de kust en wij zijn allebei fan van oude bunkers uit de oorlog. Wij dan onze reis dan ook begonnen in Zuydcoote bij Operation Dynamo. Het is jammer maar het valt ons op dat campers vaak (of steeds vaker?) geweerd worden bij bepaalde plaatsjes. Bij meerdere plaatsjes, en dus ook Zuydcoote, zijn er op de parkeerplaatsen hoogte barrières ingesteld en kan je daar dus niet parkeren met je camper. Er zijn hier en daar wat plekjes langs de wegen te vinden in de dorpjes en omdat wij in het naseizoen reizen, kunnen wij die plekjes wel bemachtigen, maar ik kan mij zo voorstellen dat je in het hoogseizoen met geen mogelijkheid ergens kan parkeren.
Bij Zuydcoote is bij de entree van het strand gelijk een beeld van Operation Dynamo te zien. Een mooie nagedachtenis aan hetgeen wat er gebeurd is op het strand. Een half uurtje (links) over het strand en je ziet al snel een indrukwekkende grote bunker die vanuit de duinen op het strand is gezakt. Eromheen liggen er nog kleine restdelen van bunkers. Voor de bunkers in de zee ligt een scheepswrak, maar die kan je alleen zien in de zomer en bij eb.
Na de bunkers was de volgende stop Tardinghen. Ook daar kon je een indrukwekkend scheepswrak zien. Het scheepswrak van Lord John’s. Helaas zat het ons niet mee met de scheepswrakken want ook deze is niet te zien in de winter. De scheepswrakken laten wij voor nu wat het is… 🙂 Ook bij Tardinghen word je geweerd met de camper. De parkeerplaats heeft een hoogte barrière en er is welgeteld maar 1 parkeerplaats voor de hoogte barrière waar je met de camper kan staan. Wel een leuk feitje, 5 minuutjes terugrijden, kan je bij de boer op zijn land staan voor een habbekrats met nog stroom ook. In het hoogseizoen adviseren wij je dan ook om lekker bij de boer te gaan staan en te fietsen of wandelen naar het strand.
Na Tardinghen gingen wij naar Etretat. Etretat is een klein stadje aan de kust wat bekend staan om zijn hoge kliffen. Etretat, wat heb ik te zeggen over Etretat… Dat het daar heel hard waait! 🙂 We hadden dan eindelijk wel eens een beetje zon in plaats van alleen maar regen en bewolking dus het was wel eindelijk wat leuker om te fotograferen en te filmen. Bij Etretat zie je de mooie uitgeslepen klif al aan de linkerkant maar je kan ook nog eens (rechts) de berg op met een trap en dan heb je een nog mooier uitzicht op de klif. Ondanks de wind hebben wij genoten van de mooie kliffen en het strand.
Onze World War II hebben wij beëindigd met een bezoek aan de Amerikaanse begraafplaats en Omaha Beach. Again, Omaha Beach hoogte barrières op de parkeerplaatsen dus je bekijkt het maar als camperaar. Wij waren overigens wel positief verrast bij de Amerikaanse begraafplaats. Ruime parkeerplaatsen voor zowel auto’s als campers. Typisch Amerikaans… Wij hadden eigenlijk niet anders verwacht. 🙂
De Amerikaanse begraafplaats was indrukwekkend om te zien. Het is bijna onmogelijk hoeveel kruizen er staan maar ook hoe netjes het park er tot op de dag van vandaag bij ligt. Omaha Beach daarentegen, wordt minder goed bijgehouden. Desalniettemin mooie en interessante plekken om te bezoeken.
Voor de duidelijkheid; ik snap beide kanten van het ‘camper probleem’. In het hoogseizoen rijden er natuurlijk aanzienlijk meer campers rond dan in het naseizoen en de kleine kustplaatsjes kunnen dat niet aan. Maar om nou compleet geweerd te worden en dat het voor de camperaar niet mogelijk is om deze plaatsen te bezoeken, vind ik ook weer niet fair. Maar goed, ik zit niet in het bestuur dus ik ga mij er verder niet mee bemoeien.
Tot de volgende keer!
Geen reacties